«Аэрофло́т» — в советский период — наименование гражданской авиации СССР, подчинявшейся сначала ГУГВФ и затем МГА, состоявшей из множества государственных авиационных организаций и предприятий и включавшей в себя подавляющую часть гражданской авиации страны. За пределами Советского Союза «Аэрофлот» выступал как единая авиакомпания[3].
С 1992 года — российское государственно-частное[4] авиатранспортное предприятие (полное наименование — публичное акционерное общество «Аэрофлот — российские авиалинии»; сокращённое наименование — ПАО «Аэрофлот»[5]), которое образовалось из одного из подразделений советского «Аэрофлота» и стало владеть правами на эту торговую марку.
Выполняет внутренние и международные рейсы из московского аэропорта Шереметьево и аэропорта Красноярск[6].
С апреля 2006 года «Аэрофлот» является полноправным членом авиационного альянса «SkyTeam». Также «Аэрофлот» вместе со своими дочерними авиакомпаниями «Россия», «Аврора» и «Победа» образует авиационный холдинг Группа «Аэрофлот», который входит в ТОП-20 авиаперевозчиков мира по пассажиропотоку
PJSC Aeroflot – Russian Airlines (Russian: ПАО "Аэрофло́т – Росси́йские авиали́нии", PAO Aeroflot—Rossiyskiye avialinii), commonly known as Aeroflot (English: /ˈɛəroʊˌflɒt/ or /ˌɛəroʊˈflɒt/ (listen)) (Russian: Аэрофлот, English translation: "air fleet", pronounced [ɐɛrɐˈfɫot]), is the flag carrier[4] and largest airline of the Russian Federation.[5] The air carrier is an open joint stock company that operates both domestic and international passenger and services, mainly from its airline hub at Sheremetyevo International Airport.
Aeroflot is one of the oldest airlines in the world, tracing its history back to 1923. During the Soviet era, Aeroflot was the Soviet national airline and the largest airline in the world.[6][7] Following the dissolution of the USSR, the carrier has been transformed from a state-run enterprise into a semi-privatised company which ranked 19th most profitable airline in the world in 2007.[8] Aeroflot is still considered the de facto national airline of Russia.[9] It is 51%-owned by the Russian Government. As of September 2013, the Aeroflot Group had 30,328 employees. By the end of 2017, Aeroflot controlled roughly 40% of the air market in Russia.[10]
The company has embarked on a fleet modernisation programme, extensive route restructuring and an image overhaul.[citation needed] The airline joined SkyTeam in April 2006, becoming the 10th member of the alliance.
Aeroflot - Russian Airlines (
MICEX-RTS :
AFLT [archive]) (en
russe Аэрофлот — Российские Авиалинии) est la
compagnie aérienne porte-drapeau de la
Russie et la plus importante du pays. Elle opère depuis l'
aéroport international Sheremetyevo. Créée le
9 février 1923, c'est l'une des plus anciennes compagnies aériennes au monde. Durant la période soviétique, Aeroflot était la plus grande compagnie aérienne du monde. Aujourd'hui l'État russe possède 51 % de la compagnie qui est membre à part entière de l'alliance
Skyteam depuis le
14 avril 2006
A
postcard or
post card is a rectangular piece of thick paper or thin
cardboard intended for writing and mailing without an
envelope. Shapes other than rectangular may also be used. There are novelty exceptions, such as
wood postcards, made of thin wood, and copper postcards sold in the
Copper Country of the U.S. state of
Michigan, and
coconut "postcards" from tropical islands.
In some places, one can send a postcard for a lower fee than for a letter. Stamp collectors distinguish between postcards (which require a stamp) and postal cards (which have the postage pre-printed on them). While a postcard is usually printed by a private company, individual or organization, a postal card is issued by the relevant postal authority.
The world´s oldest postcard was sent in 1840 to the writer Theodore Hook from Fulham in London, England. The study and collecting of postcards is termed deltiology.
La carte postale est un moyen de correspondance écrite qui se présente sous la forme d´un morceau de papier cartonné rectangulaire, de dimensions variables (le format le plus courant est le format A6, soit 10,5 × 14,8 cm), envoyé sans enveloppe, l´adresse et l´affranchissement y étant porté directement, aux côtés du message.
Een ansichtkaart (ook ansicht of prentbriefkaart) is een kaart met op de ene zijde een afbeelding. In de eerste tijd, eind negentiende eeuw, noemde men het ook wel aanzichtkaart. Het woord is ook een verkorting van het Duitse Ansichts(post)karte.
Veel ansichtkaarten worden verstuurd tijdens de vakantie. Men wil de thuisblijvers laten zien hoe mooi de plek is waar men naar toe is gegaan. De kaarten worden ook als groet of wens (bijvoorbeeld als kerstgroet of nieuwjaarswens) gestuurd.
De ontwikkeling van de ansichtkaart begint in de loop van de jaren tachtig van de 19e eeuw, toen de postwet in zowel Oostenrijk als Duitsland zo werd aangepast dat het monopolie op het uitgeven van postkaarten kwam te vervallen. In de loop van de jaren negentig van de 19e eeuw begon de de prentbriefkaart vooral in Duitsland aan een grote opmars, omdat ze veel werden verzameld. Bij de oorspronkelijke ansichtkaarten was de hele achterkant gereserveerd voor de adressering. Men noemt deze kaarten voorlopers. Tot 1905 mocht in Nederland de achterkant van een prentbriefkaart alleen gebruikt worden om naam, adres en woonplaats op te schrijven. Het verzonden bericht bestond dus uit weinig meer dan de afbeelding, want het was niet toegestaan om iets op de voorkant te schrijven. Dit had te maken met de lage frankeerwaarde. Het verzenden van kaarten met een bericht was veel duurder.
Kort hierna begonnen andere landen met het introduceren van een gedeelde achterkant. Bij deze kaarten is de achterzijde in tweeën gedeeld: de rechterhalf is bestemd voor het adres, dat op voorgedrukte lijntjes kan worden geschreven, en links is ruimte voor een bericht. Zo kon de zegetocht van de ansichtkaart als communicatiemiddel beginnen. De voorzijde werd nu exclusief bestemd voor het beeld.
