Jeanne d'Arc, née vers 1412 à Domrémy, village du duché de Barn 1 (actuellement dans le département des Vosges en Lorraine), et morte sur le bûcher le 30 mai 1431 à Rouen, capitale du duché de Normandie alors possession du royaume d'Angleterre, est une héroïne de l'histoire de France, chef de guerre et sainte de l'Église catholique, surnommée depuis le XVIe siècle « la Pucelle d'Orléans ».
Au début du XVe siècle, cette jeune fille de dix-sept ans d'origine paysanne affirme avoir reçu de la part des saints Michel, Marguerite d'Antioche et Catherine d'Alexandrie la mission de délivrer la France de l'occupation anglaise. Elle parvient à rencontrer Charles VII, à conduire victorieusement les troupes françaises contre les armées anglaises, à lever le siège d'Orléans et à conduire le roi au sacre à Reims, contribuant ainsi à inverser le cours de la guerre de Cent Ans.
Capturée par les Bourguignons à Compiègne en 1430, elle est vendue aux Anglais par Jean de Luxembourg, comte de Ligny, pour la somme de dix mille livres. Elle est condamnée à être brûlée vive en 1431 après un procès en hérésie conduit par Pierre Cauchon, évêque de Beauvais et ancien recteur de l'université de Paris. Entaché de nombreuses irrégularités, ce procès voit sa révision ordonnée par le pape Calixte III en 1455. Un second procès est instruit qui conclut, en 1456, à l'innocence de Jeanne et la réhabilite entièrement. Grâce à ces deux procès dont les minutes ont été conservées, elle est l'une des personnalités les mieux connues du Moyen Âge.
Béatifiée en 1909 puis canonisée en 1920, Jeanne d'Arc devient une des deux saintes patronnes secondaires de la France en 1922 par la lettre apostolique Beata Maria Virgo in cælum Assumpta in gallicæ. Sa fête nationale est instituée par la loi en 1920 et fixée au 2e dimanche de mai6.
Elle est dans de nombreux pays une personnalité mythique qui a inspiré une multitude d’œuvres littéraires, historiques, musicales, dramatiques et cinématographiques.
Joan of Arc (French: Jeanne d'Arc; French pronunciation: [ʒan daʁk]; c. 1412 – 30 May 1431), nicknamed "The Maid of Orléans" (French: La Pucelle d'Orléans), is considered a heroine of France for her role during the Lancastrian phase of the Hundred Years' War, and was canonized as a Roman Catholic saint. She was born to Jacques d'Arc and Isabelle Romée, a peasant family, at Domrémy in north-east France. Joan claimed to have received visions of the Archangel Michael, Saint Margaret, and Saint Catherine of Alexandria instructing her to support Charles VII and recover France from English domination late in the Hundred Years' War. The uncrowned King Charles VII sent Joan to the siege of Orléans as part of a relief army. She gained prominence after the siege was lifted only nine days later. Several additional swift victories led to Charles VII's coronation at Reims. This long-awaited event boosted French morale and paved the way for the final French victory.
On 23 May 1430, she was captured at Compiègne by the Burgundian faction, a group of French nobles allied with the English. She was later handed over to the English[6] and put on trial by the pro-English bishop Pierre Cauchon on a variety of charges.[7] After Cauchon declared her guilty she was burned at the stake on 30 May 1431, dying at about nineteen years of age.[8]
In 1456, an inquisitorial court authorized by Pope Callixtus III examined the trial, debunked the charges against her, pronounced her innocent, and declared her a martyr.[8] In the 16th century she became a symbol of the Catholic League, and in 1803 she was declared a national symbol of France by the decision of Napoleon Bonaparte.[9] She was beatified in 1909 and canonized in 1920. Joan of Arc is one of the nine secondary patron saints of France, along with Saint Denis, Saint Martin of Tours, Saint Louis, Saint Michael, Saint Rémi, Saint Petronilla, Saint Radegund and Saint Thérèse of Lisieux.
Joan of Arc has remained a popular figure in literature, painting, sculpture, and other cultural works since the time of her death, and many famous writers, playwrights, filmmakers, artists, and composers have created, and continue to create, cultural depictions of her.
Jeanne d'Arc[2] (Domrémy, Lotharingen, ca. 1412[1] – Rouen, Normandië, 30 mei 1431), bijgenaamd de Maagd van Orléans, is een nationale heldin van Frankrijk. Als jong meisje van eenvoudige afkomst speelde ze een beslissende rol in de Honderdjarige Oorlog tussen Engeland en Frankrijk. Op negentienjarige leeftijd werd ze door een partijdige kerkelijke rechtbank veroordeeld en stierf ze op de brandstapel in Rouen.
Vijfentwintig jaar na haar dood liet paus Calixtus III het proces herzien. Ze werd onschuldig bevonden en kreeg bij de plechtige uitspraak van het proces op 7 juli 1456 de titel van martelares. In 1909 werd ze uiteindelijk zalig verklaard door de Katholieke Kerk en in 1920 volgde de heiligverklaring. Ondertussen wordt ze gerekend tot de patroonheiligen van Frankrijk, samen met Dionysius van Parijs, Martinus van Tours, de heilige Lodewijk en Theresia van Lisieux.
Jeanne d’Arc [ʒanˈdaʁk] (* vermutlich 1412 in Domrémy, Lothringen; † 30. Mai 1431 in Rouen), auch Jehanne d’Arc[1], im deutschen Sprachraum auch Johanna von Orléans oder die Jungfrau von Orléans genannt, ist eine französische Nationalheldin. Sie wird in der römisch-katholischen Kirche als Jungfrau und Heilige verehrt.
Karte Frankreichs mit Route Pucelles und den besetzten Gebieten
Während des Hundertjährigen Krieges verhalf sie bei Orléans den Truppen des Dauphins (Thronerben) zu einem Sieg über Engländer und Burgunder und geleitete anschließend Karl VII. von Frankreich zu seiner Krönung nach Reims. Nach der Niederlage der Franzosen in der Schlacht von Compiègne wurde Jeanne d’Arc am 23. Mai 1430 durch Johann II. von Luxemburg gefangen genommen, später an die Engländer ausgeliefert und schließlich in einem kirchlichen Verfahren des Bischofs von Beauvais, Pierre Cauchon, der pro-englisch eingestellt war, aufgrund verschiedener Anklagen verurteilt. Am 30. Mai 1431 wurde Jeanne d’Arc im Alter von 19 Jahren auf dem Marktplatz von Rouen auf dem Scheiterhaufen verbrannt.
24 Jahre später strengte die Kurie einen Revisionsprozess an, in dem das Urteil aufgehoben und Jeanne zur Märtyrin erklärt wurde. Im Jahr 1909 wurde sie von Papst Pius X. selig- und 1920 von Papst Benedikt XV. heiliggesprochen. Ihr Gedenktag ist der 30. Mai. An diesem Tag gedenkt man ihrer auch in der Church of England.